Hemoroidy

Hemoroidy (przetłumaczone z greckiego - krwawienie) są bardzo częstą chorobą, która występuje w wyniku wzrostu węzłów hemoroidalnych znajdujących się w kanale odbytu. W niekorzystnych warunkach, w tkankach hemoroidalnych, występuje stagnacja krwi, co prowadzi do wzrostu wielkości węzłów hemoroidalnych oraz zniszczenia więzadeł i mięśni, które utrzymują węzły wewnątrz odbytu.

Węzły hemoroidalne składają się z przepastnych wózków i znajdują się w postaci 3 podkładek w odbycie (są to węzły wewnętrzne) i 3 poduszki wewnątrz krocza w pobliżu kanału odbytu (węzły zewnętrzne).

Wewnętrzne hemoroidy są wyróżniające się, gdy tylko wewnętrzne węzły hemoroidalne są powiększone i zewnętrzne, gdy węzły zewnętrzne są zwiększone. Istnieje również wzrost jednoczesnych węzłów jednoczesnych i zewnętrznych, a następnie możemy mówić o połączonych hemoroidach.

Ponadto wyróżniają się dwa rodzaje hemoroidów - pierwotne i wtórne. Pierwotne występuje z powodu wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, podczas ciąży, ciężkiej pracy fizycznej, pracy siedzącej, częstymi zaparciami, nadużywaniem pikantnych, wędzonych potraw, alkoholu. Na przykład w wyniku innych chorób pojawia się w wyniku innych chorób wątroby, guzów, co prowadzi do naruszenia odpływu krwi z miednicy i odbytnicy. Wyróżnia się również przewlekłe i ostre hemoroidy. Ostra postać jest najczęściej powikłaniem przewlekłych hemoroidów. Hemoroidy cierpią na ponad 10% dorosłej populacji planety.

Przyczyny hemoroidów

Większość ekspertów zgadza się, że główną przyczyną hemoroidów jest dysfunkcja naczyń dolnej odbytnicy, która prowadzi do wzrostu przepływu krwi i jego stagnacji w żyłach odbytnicy, w wyniku czego rosną węzły hemoroidalne. Kolejnym czynnikiem występowania hemoroidów jest współczynnik mechaniczny SO. Pod wpływem czynników niepożądanych i zwiększonych węzłów hemoroidalnych występuje stopniowe niszczenie aparatu więzadła i mięśniowego, który utrzymuje węzły w odbycie. Zatem, w wyniku wzrostu węzłów hemoroidalnych, a także dystroficznych zmian w więzadłach i mięśniach, które ich trzymają, zaczynają przesuwać się na krawędź kanału odbytu i wypadają z odbytu.

Jest to jednak tylko jeden z możliwych czynników, ponadto zauważono następujące przyczyny hemoroidów:

• dziedziczne predyspozycje do hemoroidów;
• częste zaparcia;
• biegunka;
• przedłużone siedzenie w toalecie, wysiłku podczas defekacji;
• ciąża i poród;
• Nadmierne spożywanie pikantnej, w puszkach, które powodują podrażnienie w regionie odbytu;
• Częste używanie silnej kawy, herbaty, alkoholu;
• Siedzący, częściej siedzący styl życia;
• silna aktywność fizyczna;
• podnoszenie ciężarów;
• nadwaga;
• seks analny;
• stresujące sytuacje;
• Choroby narządów miednicy.

Objawy hemoroidów

Zwykle hemoroidy rozwijają się stopniowo, na początkowym etapie dyskomfort odczuwa się tylko z zaburzeniami jelit, po intensywnym wysiłku fizycznym, przegrzaniu lub hipotermii. Najczęściej hemoroidy postępują w przewlekłej formie z okresowymi zaostrzeniami.

Pierwsze objawy hemoroidów objawiają się poczuciem dyskomfortu w odbycie, lekkim swędzeniem analnym, spalaniem, poczuciem nasilenia, poczucia ciała obcokrajowego, uwalnianiem jasnośniowej krwi podczas defekacji. Ze względu na rozszerzenie i przerzedzenie ścian przepastnych naczyń powstają małe przerwy, w wyniku czego pojawia się krwawienie. Objawy te mogą niepokoić osoby przez kilka lat. Stopniowo objawy są zwiększone, ból pojawia się podczas defekacji, wydzielanie krwi podczas defekacji, ból podczas chodzenia i podczas siedzenia, plamy krwi można zaobserwować w kale. Stopniowy wzrost węzłów hemoroidalnych i rozwój procesów dystroficznych w aparatu wigarygodnym mięśni powodują przemieszczenie węzłów w strumieniu otworu odbytu. To prowadzi do ich straty. Na tym tle można zaobserwować niedokrwistość, ogólną osłabienie, duszność, szybkie bicie serca, spadek hemoglobiny we krwi.

Przewlekłe hemoroidy są podzielone na cztery etapy:

• Pierwszy etap charakteryzuje się tworzeniem węzłów hemoroidalnych w odbytnicy, nie wystającym z odbytu. Dyskomfort można zaobserwować podczas defekacji, może być również krwawienie. Jednak te objawy hemoroidów nie zawsze mogą być obserwowane.
• W drugim etapie hemoroidy podczas defekacji wypadają z odbytu, ale samodzielnie się osiedliły. Węzły zwiększają wielkość, co prowadzi do faktu, że ściany błon śluzowych węzła są cieńsze i do ciągłego krwawienia podczas defekacji. Pacjenci często narzekają na spalenie w odbycie.
• W trzecim etapie aparat lignotowy mięśni trzyma węzły w kanale odbytu, ale zmiany dystroficzne zapobiegają normalnej redukcji tego mięśnia, zwieracz odbytu osłabia się, tak że węzły, które spadły podczas defekacji, muszą być dostosowane niezależnie. Martwi się silne swędzenie, obserwuje się obfite krwawienie. Utrata krwi może prowadzić do gwałtownego spadku poziomu hemoglobiny we krwi.
• Czwarty etap charakteryzuje się faktem, że węzły hemoroidalne i błona śluzowa odbytnicy wypadają z najmniejszym wysiłkiem fizycznym. Na tym etapie zniszczony jest witrynowy aparat kanału analnego, który utrzymywał węzły. Istnieje zakrzepica węzłów hemoroidalnych, obfite krwawienie, mimowolne wyładowanie ciekłego kału, śluz.

Ostre hemoroidy są najczęściej powikłaniem przewlekłych hemoroidów i przebiegają z zakrzepicą zewnętrznych i wewnętrznych boleśnie węzłów hemoroidalnych. Istnieją trzy etapy ostrych hemoroidów.

• Po pierwsze, pacjenci czują płonące w obszarze otwierania odbytu, szczególnie po defetacji, węzły hemoroidalne są małe, bolesne podczas bolesności.
• W drugim etapie bólu w odbycie są one stale obserwowane, nasilające się podczas chodzenia i w pozycji siedzącej, dotykająca zagęszczonych zapalonych węzłów hemoroidalnych jest bardzo bolesna, temperatura ciała wzrasta.
• Trzeci etap charakteryzuje się obrzękiem odbytu, zakrzepica rozciąga się na węzły hemoroidalne, węzły nabywają szkarłatny lub ciemny wiśniowy kolor, ból jest bardzo intensywny.

W przypadku jakiejkolwiek postaci choroby wymagane jest terminowe leczenie hemoroidów, przy jej nieobecności upadłe węzły są stopniowo martwicze, błony śluzowe są owrzodzone, co może prowadzić do ostrego zapalenia paraproktowego.

Diagnoza hemoroidów

Hemoroidy są diagnozowane podczas badania odbytu pacjenta. Zewnętrzne węzły hemoroidalne są określane w postaci frędzlowej otaczającej odbytu. Na pierwszym stadium choroby trudno jest ustalić wewnętrzne węzły hemoroidalne, a wraz z rozwojem choroby zaczynają pojawiać się w świetle kanału odbytu, po napięciu mogą wypadnąć. Główna diagnoza hemoroidów obejmuje:

• Balpacja odbytnicy;
• Rektoromanoskopia jest przeprowadzana w celu sprawdzenia błony śluzowej odbytnicy i dolnego jelita sigmoidalnego;
• Kolonoskopia jest przeprowadzana w celu ustalenia stanu błony śluzowej odbytnicy;
• Anoskopia, przeprowadzana z hemoroidami, umożliwia ocenę obecności, lokalizacji i stopnia wzrostu węzłów wewnętrznych. Za pomocą anoskopii wykonana jest metoda leczenia.

Takie złożone badania pozwalają również zidentyfikować powiązane choroby przewodu pokarmowego i, jeśli to konieczne, leczenie.

Leczenie hemoroidalne

Wybór metody leczenia hemoroidów zależy od stadium choroby, stopnia nasilenia objawów, a także od obecności chorób jednoczesnych. Kompleksowe leczenie jest zwykle przeprowadzane w leczeniu hemoroidów.

Na początkowym etapie przewlekłe hemoroidy (1. i 2. stadia) podlegają konserwatywnemu leczeniu mającym na celu zwalczanie zaostrzeń, któremu towarzyszy krwawienie w celu wyeliminowania bólu. Jeśli zaczniesz leczyć na czas, może to bardzo zwolnić przebieg rozwoju choroby. Bardzo ważne jest przestrzeganie specjalnej diety i odpowiedniej diety, przy regularnych ruchach jelit. Ostre, pikantne, tłuste potrawy, alkohol należy wykluczyć z diety. Konieczne jest spożywanie produktów bogatych w włókna warzywne (świeże warzywa, zboża, uprawy zboża), otręby, picia większej ilości wody mineralnej, regularnie uprawiania sportu, pranie odbytu chłodną wodą po defekacji. Bez przestrzegania tych zasad zaostrzenia choroby będzie powtarzane częściej.

Leczenie hemoroidalne z powodzeniem wykorzystuje zarówno ogólne, jak i lokalne środki przeciwbólowe, kompresy maści, leki przeciwzapalne i flebotoniczne. Świece są używane głównie do wewnętrznych hemoroidów, maści - z zewnętrznymi.

W obecności swędzenia i innego bólu zaleca się stosowanie świec odbytnicy z znieczuleniem opartym na oleju kakaowym lub lanolinowym. W leczeniu przewlekłych hemoroidów stosuje się świece z trombiną. Zespoły bólu związane z procesami zapalnymi w węźle zakrzepowym lub w otaczających tkankach są usuwane przy użyciu nienarkotycznych środków przeciwbólowych, a także lokalnych połączonych środków przeciwbólowych w postaci maści i żeli.

Masowe kompresy są stosowane do otaczającego węzła tkaniny w celu złagodzenia stanu zapalnego. Zakrzepica węzłów hemoroidalnych jest leczona stosowaniem połączonych leków, przeciwbólowymi, przeciwzapalnymi i trombolitycznymi składnikami, które łagodzą zapalenie w węzłach.

W przypadku krwawienia stosuje się leki hemostatyczne, które są wchłaniane po wprowadzeniu do kanału odbytu, tworząc film blokujący krwawienie odcinków węzłów. Lekarze przepisują również leki flebotoniczne, które zwiększają ton naczyń krwionośnych.

Aby zwiększyć wydajność lokalnych leków, konieczne jest przyjmowanie środków, które poprawiają ton naczyń żylnych i zapobiegają zakrzepicy. W przewlekłych postaci hemoroidów zastosowanie połączonej terapii leków może zapewnić pozytywny tymczasowy efekt.

Minimalnie inwazyjne metody leczenia hemoroidów, przeprowadzane w ambulatoryjne, są coraz bardziej rozpowszechnione. Operacja jest konieczna, jeśli pacjent ma węzły hemoroidalne, których nie można poprawić na miejscu, ciężki ból odbytnicy, swędzenie, krwawienie. W leczeniu pacjentów z 1. i 2. etapów hemoroidów stosuje się następujące metody:

• skleroterapia (Wprowadzenie substancji stwardnienia do węzła naczynia naczynia);
• Focus Soagulacja w podczerwieni (narażenie na energię cieplną na węźle, powodując wiązanie naczynia z powodu odparowania wody wewnątrzkomórkowej);
• Podwiązanie hemoroidów z pierścieniami lateksowymi (na podstawie węzłów rzucany jest pierścień, powodując naruszenie dopływu krwi, w wyniku czego węzły są odrzucane);
• Krioterapia (Zamrażanie węzła przez 2-3 minuty, po czym ten ostatni umiera).

Inną powszechną metodą leczenia hemoroidów jest metoda Longo (obcięcie obszaru błony śluzowej odbytnicy nad węzłem hemoroidalnym). Chirurgiczne usunięcie węzłów (hemoroidctomia) jest wskazane na 3. i 4. etapie choroby, w obecności dużych węzłów, obfite krwawienie, jednocześnie choroby odbytnicy. Ostatnio metoda hemoroidctomii za pomocą zszywacza (wsporniki) zaczęła stosować - okrągłe narzucenie wsporników po wysiłku błony śluzowej anorektalnej za pomocą zszywacza.

Należy zauważyć, że przy całym ich niskim i nieistotnym bólu (z wyjątkiem hemoroidów) tych manipulacji, po ich zachowaniu, powikłania mogą się rozwijać, a mianowicie: nawrót choroby, krwawienie z odbytnicy, silny ból, zapalenie paraproktowego.

Ważne jest, aby pamiętać, że objawy hemoroidów mogą być objawy innych chorób, takich jak krwawienie anorektalne, guzy odbytnicy i kanału odbytu, pęknięcie odbytu, endometrioza, uszkodzenie okrężnicy, kanał odbytu i wiele innych. Dlatego przy pierwszym pojawieniu się powyższych objawów nie odkładaj wizyty u lekarza.

W domu, aby zmniejszyć obrzęk i ból, z hemoroidami, siedząc ciepłe piętnaście minut kąpieli pokazano 3 razy dziennie po defekacji. Roztwór permanganinianu potasu (permanganinian potasu) lub wywar z ziół leczniczych - pokrzywy, liście older, koniczyny i trawy pieprzowej wysokości, można dodać do wody. W aptece można kupić specjalną kolekcję antyagemorroidu.

W leczeniu hemoroidów leki ludowe są bardzo często stosowane, ale bez konsultacji z lekarzem samowystarczalność może prowadzić do niepożądanych konsekwencji. Hemoroidy u kobiet w ciąży są leczone tylko pod nadzorem lekarza, w żadnych okolicznościach tradycyjnej medycyny nie należy stosować podczas ciąży.

Zapobieganie hemoroidalnemu

Zapobieganie rozwojowi hemoroidów, zarówno przed rozwojem choroby, jak i po operacji, polega na normalizacji aktywności przewodu pokarmowego, przestrzegania małej diety i leczenia zaparć. Aby zapobiec tworzeniu hemoroidów, konieczne jest zapewnienie normalnego funkcjonowania jelit, walka z zaburzeniami kału i uniknięcie przepięcia podczas defekacji.

Powinieneś również jeść prawidłowo, spożywać jak najwięcej wody mineralnej, ograniczyć użycie pikantnej, pikantnej i marynowanej żywności, alkoholu, które powodują przepływ krwi do miednicy, obserwować zasady higieny, umyć odbyt chłodną wodą po wypróżnieniu, regularnie angażuj się w ćwiczenia fizyczne. Powinieneś unikać hipotermii. Podczas pracy siedzącej co godzinę warto wykonywać kilka fizycznych ćwiczeń stojących. Kobiety w ciąży są zalecane gimnastyki, piesze wędrówki.

Hemoroidy u kobiet w ciąży

Bardzo często hemoroidy pojawiają się w ostatnim trymestrze ciąży i porodzie. Przyczyną hemoroidów są przebijanie zwiększonej macicy żył jelitowych, co prowadzi do pogorszenia przepływu krwi z jelit i z krocza. Wiedeń zwiększa średnicę i zmienia kształt. Okresowe zaparcia u kobiet w ciąży mogą również wywołać pojawienie się hemoroidów.

Jednak u większości kobiet objawy hemoroidów zachodzą w okresie poporodowym, dlatego uważa się, że przyczynami hemoroidów mogą być zmiany hormonalne. Hemoroidy należy leczyć natychmiast po wykryciu pierwszych objawów. Ważne jest, aby radzić sobie z zaparciami, na przykład przyjmowanie leków w celu złagodzenia stołków, obserwowanie zasad higieny (mycie odbytu po defekacji). Hemoroidy są używane głównie zewnętrznie w postaci maści i świec. Interwencja chirurgiczna odbywa się tylko w ciężkich przypadkach.

Zapobieganie hemoroidalnemu powinno być przeprowadzane od pierwszych dni ciąży - zrób kompetentną dietę, aby zapobiec zaparciom, nie nosić ciasnych pasów, spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu i spacery.